Dzisiaj obchodzona jest rocznica pierwszego zwycięstwa bolidu Alfy Romeo w powstałych wówczas Mistrzostwach Świata Formuły 1.
Był 13 maja 1950 roku, kiedy to cztery bolidy „158″ wyjechały na tor w Silverstone.
Zwyciężył Giuseppe „Nino” Farina, który zdobył również pierwszy hat trick w Formule 1: pierwsze pole startowe w kwalifikacjach, zwycięstwo i najszybsze okrążenie w wyścigu. I oczywiście tytuł Mistrza Świata na zakończenie sezonu.
Jednym z najbardziej prestiżowych samochodów Muzeum Alfy Romeo jest bez wątpienia bolid Alfetta 158, jeden z najcenniejszych na świecie egzemplarzy ze względu na swoją przeszłość historyczno-sportową.
Jest to ten sam samochód, którzy dzisiaj obchodzi rocznicę 65 lat od dnia pierwszego zwycięstwa Alfy Romeo, w powstałych wówczas Mistrzostwach Świata Formuły 1.
Był 13 maja 1950 r., kiedy na tor w Silverstone w Anglii wyjechały cztery „Alfetty”, których kierowcami byli: Giuseppe „Nino” Farina, (który na zakończenie sezonu został Mistrzem Świata F1), Luigi Fagioli, Juan Manuel Fangio, wschodzącą argentyńską gwiazda, który w 1951 roku zdobył tytuł Mistrza Świata F1 za kierownicą Alfetty oraz Reg Parnell, brytyjski kierowca wybrany w hołdzie dla kraju goszczącego pierwsze Mistrzostwa.
Farina został zwycięzcą tego historycznego wyścigu, a dwa kolejne miejsca na podium zostały również zajęte przez kierowców Alf Romeo: samochody mediolańskiego producenta zdominowały zawody i ten scenariusz powtarzał się przez całe Mistrzostwa.
W trakcie sezonu, trio Farina-Fagioli-Fangio zostało nazwane przez publiczność „3F” i trio to wraz ze swoimi Alfami Romeo godnie reprezentowało Włochy na międzynarodowej arenie motoryzacyjnej, w delikatnym dla kraju oraz samej Alfy Romeo momencie.
Sceną dla fantastycznej próby sił zespołu Alfy Romeo w 1948 roku było „Grand Prix Wielkiej Brytanii” – „III RAC British Grand Prix”, które wtedy nazywane było również „Grand Prix Europy”. Odbywało się na torze w Northamptonshire, 40 mil na północ od Londynu, powstałym z dawnego lotniska Royal Air Force. Późniejszy Silverstone, choć wówczas jeszcze o nieco innej konfiguracji toru, miał stać się jedną z najbardziej widowiskowych aren F1.
Za flagą w szachownicę kończącą wyścig pomiędzy Abbey a Woodcote, król George VI osobiście pogratulował wszystkim kierowcom zespołu Alfy wyjątkowego rezultatu: pole position (Farina), zwycięstwo (Farina), kolejne dwa miejsca na podium, najszybsze okrążenie (Farina) i czołowe miejsca w klasyfikacji zajmowane przez całe Grand Prix. „Nino” Farina zdobył również pierwszy „hat trick” Formuły 1.
Był to początek nowej ery w wyścigach. W kolejnych dekadach Formuła 1 stała się „królewską” kategorią, najczęściej oglądaną przez publiczność, prawdziwym światowym fenomenem, a sama Alfa Romeo obrała ścieżkę ogromnego rozwoju, sukcesu handlowego i międzynarodowej sławy.
„158″ jest wynikiem projektu z 1938 roku, a „Alfetty”, konkurencyjne nawet dwanaście lat później, pomimo przerwy spowodowanej wydarzeniami na świecie, były ciągle na etapie pełnego rozwoju technicznego.
Zgodnie z regulaminem Mistrzostw Formuły 1, samochody mogły być wyposażone w turbodoładowany silnik o pojemności 1,5 litra lub 4,5 litra z zasilaniem atmosferycznym: silnik 158 miał osiem cylindrów w rzędzie, 1479 cm3 ze sprężarką i wychodząc od mocy 195 KM w 1938 roku, w kolejnych swoich wersjach, w Silverstone w 1950 roku uzyskał prawie 300 KM.
W 1951 roku, w „159″, następcy wersji „158″, silnik osiągnął maksymalną moc 425 KM (450 KM podczas próby), dzięki dwufazowej sprężarce i całej serii dodatkowych usprawnień. Regulamin ponadto nie precyzował limitu masy dla samochodów, ani dla ilości przewożonego paliwa.
Przewaga „158″ na Silverstone przyjęła wartość symboliczną dla samej Alfy Romeo: sportowe sukcesy Alfetty były kołem zamachowym dla odrodzenia Alfy po trudnościach i szkodach wyrządzonych przez II wojnę światową, która odcisnęła swoje piętno.
Alfetta 158 została uznana za samochód zamykający erę przedwojenną marki: w 1951 roku, po drugich Mistrzostwach zwyciężonych przez Fangio w „159″, Alfa Romeo oficjalnie wycofała się z wyścigów, aby skoncentrować ludzi i środki na produkcji seryjnej.
