Nissan Micra 1.2 CVT Acenta

Wstęp

Wszyscy pamiętamy jak w 2002 roku na światowy rynek wkradało się miejskie auto z koncernu Nissana i nie ukrywajmy było to auto typowo damskie. Micra (K12), bo to o niej mowa, doczekała się swojej młodszej siostry, która w porównaniu do swojej poprzedniczki znacząco zmieniła swój wizerunek. Nadal jest to samochód typowo miejski, ale kształtem jakby wypośrodkowany pomiędzy małym kobiecym wozidełkiem na zakupy, a autem dla faceta, który chce się zmieścić swoim samochodem w ciasne miejsce parkingowe. Ale czy na pewno My, przedstawiciele niby też brzydszej płci zdecydujemy się na zakup tego „mieszczucha”, czy to auto naszych miejskich marzeń?

Stylistyka

Mimo, że Nissan poczynił zmiany w wyglądzie Micry (K13) starając się wypośrodkować jej wizerunek, żeby trafić w jak największą liczbę klientów, to nadal wyczuwam, że jest to auto skierowane w gust kobiety. Pomijam już to słodkie, zalotne spojrzenie jakie rzuca na nas Micra i ten jej filigranowy kształt. Ale ten kolor?! Czy na pewno każdy facet chciałby mieć samochód w kolorze ciemnego fioletu? Nie wydaje mi się. Ogólnie sylwetka Micry usłyszała pod swoim kątem wiele zarzutów, m.in., że jej kształty z typowo kobiecych stały się całkowicie nijakie. W sumie to i racja no ale moim zdaniem, tak jak już wspominałem, jest to wypośrodkowanie wyglądu, żeby trafić do jak największej rzeszy klienteli. Poza tą nijakością osobiście nie mam Micrze nic do zarzucenia. Mimo swoich poglądów postanowiłem zasięgnąć opinii kobiety. W zasadzie jej odpowiedź, a zarazem stwierdzenie wypowiedziane bez chwili zawahania było dla mnie bezcenne – „samochód typowo kobiecy, do miasta i na małe zakupy”. Czy ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości co do sylwetki Micry? Bo ja już nie.

Wnętrze

W środku podobnie jak na zewnątrz, po kobiecemu, ale trochę… chłodno. Taki wrażenie towarzyszyło mi przez cały okres testu i na pewno to nie było wrażenie wywołane przez klimatyzację. Takiego samego zdania była oceniająca ten samochód kobieta. To wszystko za sprawą zastosowanych materiałów, dokładniej mówiąc strasznie twardych, czarnych plastików. Za to plusem są bardzo logicznie i przejrzyście rozmieszczone przyciski do obsługi klimatyzacji, radia i uwaga, nawigacji. Widoczność również jest bardzo dobra, mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że we wnętrzu czułem się jak w akwarium. Ale to nie jest złe, bo mamy pełną wiedzę na temat tego, co się dzieje dookoła nas. Fotele są mało wygodne, a ich trzymanie boczne pozostawia wiele do życzenia. Natomiast fotel kierowcy wyposażony jest dodatkowo w podłokietnik, czyli taki miły wygodny akcent. Wiele osób może narzekać na kierownicę, nie na jej wykończenie, które w porównaniu do reszty plastików jest całkiem przyjemne w dotyku, ale ze względu na możliwość ustawienia. Regulacja „kółka” tylko i wyłącznie w pionie to jednak za mało dla niektórych, ale mi w zupełności wystarczyło do zajęcia wygodnej pozycji za kierownicą. Zadbano za to o odpowiednią ilość schowków (przed samym pasażerem znajdują się 2 schowki), a oprócz tego na konsoli środkowej znajdziemy niewielką półkę na drobiazgi, a u jej dołu miejsce na napoje. Niestety negatywnie musimy ocenić przestronność, która na tle konkurencji wypada raptem dostatecznie. Szczególnie jeśli mówmy tutaj o przestronności na tylnej kanapie. Przede wszystkim narzekać będą mogły wysokie osoby, dla których będzie brakowało miejsca na nogi. Bagażnik również nie należy do największych. Przy pełnym zapakowaniu wnętrza do dyspozycji mamy 265 litrów pojemności kufra. Po powiększeniu jego rozmiar również nie jest oszałamiający bo to raptem 605 litrów. Ale nie zapominajmy, że to tylko auto miejskie, a nie transportowiec.

Silnik i właściwości jezdne

Jak na razie nowa Micra produkowana jest z tylko jednym silnikiem, mianowicie 1.2 litra pojemności i 80KM mocy osiągane przy 6000 obr./min. Ciut większe pole manewru mamy co do wyboru przekładni, bo Micra takowe posiada dwa. 5 stopniową manualną skrzynię biegów lub automatyczną skrzynię CVT. My mieliśmy okazję testować tą drugą. Jakie wrażenie? Bardzo pozytywne. Skrzynia działa bardzo przyjemnie, nie odczuwamy jakiegoś nerwowego szarpania przy zmianie biegów, a przy tym jest bardzo wygodnym rozwiązaniem, patrząc pod kątem zatłoczonych ulic dużych aglomeracji. Co do osiągów to Micra pierwszą setkę osiąga w 14,5 sekundy, a jej średnie zapotrzebowanie na benzynę w mieście mieści się w granicy 7 l/100 km. Układ kierowniczy moim zdaniem nie wypada najgorzej. Micra prowadzi się pewnie, a sam układ kierowniczy jest precyzyjny. Dodając do tego niewielki promień skrętu wynoszący 4,65 metra oraz łatwość w poruszaniu się i parkowaniu w ciasnych miejscach, to Micra szybko stanie się naszą ulubienicą w pokonywaniu miejskich ulic. Przedniemu zawieszeniu nie mogę nic zarzucić, dobrze zbiera kolejne nierówności naszych dróg, natomiast tyle mogłoby być bardziej ciche.

Podsumowanie

Podsumowując całość, i rozważając wszystkie za i przeciw oraz biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, którymi będziemy się kierować przy wyborze naszego „mieszczucha” to mimo tych niedociągnięć Micra zasługuje na uwagę. Jeśli zechcemy porównać nową Micre z konkurencją z Japonii lub Niemiec to przyznam szczerze, że na moje oko wcale ona nie odstaje. Chociażby stosunek ceny do wyposażenia bardzo pozytywnie mnie rozczarował. 54.300 zł za auto miejskie z automatyczną bezstopniową skrzynią biegów, klimatyzacją, automatycznymi szybami i elektrycznymi lusterkami to na mój gust wcale nie tak dużo. I jeżeli decydujesz się na zakup auta z przeznaczeniem tylko do miasta, to w 100% polecam zakup Micry w wersji Acenta z bezstopniową skrzynią CVT.