Słownik pojęć motoryzacyjnych

Słownik pojęć motoryzacyjnych Nie wiesz co oznacza ABS, ESP bądź inne pojęcie z dziedziny motoryzacji?
Poszerz swoją wiedzę dzięki naszemu słownikowi!
Liczba pojęć zawartych w słowniku: 771.

OPONA

Dopiero w roku 1904 pojawiła się opona wyposażona w bieżnik. Dalszy rozwój opony zmierzał w dwóch kierunkach: poprawy jakości i wytrzymałości materiału i konstrukcji oraz rodzaju i właściwości bieżnika. Opona zaczęła się robić bardzo skomplikowana, ale dopiero pod koniec lat 40. XX w. wprowadzono do jej składu stalowe elementy oraz opasanie (dodatkowe warstwy tkaniny lub drutówki pod bieżnikiem zwiększające wytrzymałość). W roku 1948 amerykańska firma Goodrich zaprezentowała pierwszą oponę bezdętkową (o wzmocnionych bokach i stopce uszczelniającej styk opony z felgą), rok potem Michelin pokazał pierwszą oponę radialną. Ta ostatnia jest do dziś podstawowym i najpopularniejszym rodzajem ogumienia. Charakteryzuje się poprzecznym ustawieniem nitek kordu sięgającego stopki i ograniczonego nierozciągliwym opasaniem wzdłużnym. Przed rozpowszechnieniem opony radialnej w użyciu były opony diagonalne, w których warstwy kordu układane były pod kątem wobec linii wzdłużnej bieżnika. Opona diagonalna jest trwalsza i odporniejsza na uszkodzenia, natomiast radialna ma lepszą kierowalność i mniejsze opory toczenia. Podstawowy podział opon samochodowych przebiega według przeznaczenia - do samochodów ciężarowych, dostawczych i osobowych (kwestia nośności i wytrzymałości na prędkość jazdy), do jazdy szosowej i off-road, do jazdy zwykłej i wyczynowej. Najważniejszym użytkowym kryterium jest podział na opony zimowe i letnie, ponieważ ostatnio niemal zupełnie zarzucono ideę tworzenia opon wielosezonowych (choć nowe modele wciąż się pojawiają). Jest to spowodowane faktem, że między mieszanką gumową służącą do wytwarzania opon zimowych i mieszanką do opon letnich są ogromne różnice - zimowa opona musi zachowywać miękkość nawet w temperaturach minus 30 st., więc w temperaturze przekraczającej plus 15 stopni jest już tak miękka, że nie zapewnia dostatecznej przyczepności. Natomiast opona letnia zachowuje doskonałe własności jezdne nawet przy plus 50 st., za to poniżej plus 7 st. staje się tak twarda, że nie jest w stanie zapewnić 25 proc. przyczepności opony zimowej. Na boku każdej opony znajduje się opis podający jej rozmiary, indeks prędkości i nośności oraz zakodowaną datę produkcji. W najbardziej rozpowszechnionym systemie opis rozmiaru ma formę np. 175/60 R 14 T. Oznacza to oponę o szerokości 175 mm, której profil (wysokość gumy pomiędzy felgą a podłożem) ma wielkość 60 proc. szerokości bieżnika, budowa opony jest radialna (R), średnica osadzenia (a więc felgi) to 14 cali, a indeks prędkości (T) wynosi 190 km/h. Od końca lat 70. XX w. prowadzono intensywne badania nad oponami umożliwiającymi jazdę po utracie ciśnienia i obecnie najważniejsi producenci (Michelin, Continental, Goodyear, Dunlop) oferują kilka rodzajów rozwiązań tego problemu. Opierają się one na stosowaniu specjalnych wkładek instalowanych na feldze (lub pomiędzy nią a oponą) albo na wzmocnieniu boków opony, by nie ulegały one deformacji pod wpływem obciążenia. Większość takich "odpornych na przebicie" opon umożliwia przejechanie 80-200 km od chwili utraty ciśnienia przy prędkości rzędu 80 km/h - ale w rzeczywistości wykorzystanie tego limitu oznacza zniszczenie opony. Najważniejszymi zaletami takich rozwiązań są: informacja o utracie ciśnienia w kole (lub kołach) sygnalizowana za pomocą elektronicznych manometrów w kabinie pojazdu, a także złagodzone reakcje samochodu na przebicie opony, co zwiększa bezpieczeństwo jazdy. Umożliwiają one też rezygnację z wożenia koła zapasowego, które zajmuje miejsce i dociąża auto.