TEMPOMAT
Urządzenie służące do utrzymania zadanej przez kierowcę prędkości jazdy niezależnie od tego, czy samochód jedzie po szosie poziomej, pod górę czy w dół. Po włączeniu tempomatu nie trzeba naciskać pedału gazu. Tempomat opatentowano w roku 1940, ale zastosowano po raz pierwszy w praktyce dopiero w roku 1957. Nowoczesne układy tego typu są całkowicie zelektronizowane, funkcjonują nie tylko na zasadzie sterowania dopływem paliwa do silnika, ale również ingerencji w układ hamulcowy, łączone są z komputerowo nadzorowanymi systemami radarowymi, zapewniającymi zachowanie prędkości w miarę możliwości, to jest np. z odpowiednim dostosowaniem się do płynności ruchu, hamowania w razie pojawienia się przed autem przeszkody itp.