ABS ANTILOCK BRAKING SYSTEM; NIEM.: ANTIBLOCKIERSY

Układ przeciwblokujący hamulców, zapobiegający blokowaniu kół podczas intensywnego hamowania samochodu, wbudowany w układ hamulcowy, umożliwiający uzyskanie optymalnej siły hamowania przy zachowaniu pełnej kierowalności pojazdu podczas hamowania, wprowadzony po raz pierwszy przez firmę Bosch w 1978 roku; sterowany elektronicznie współczesny układ ABS zawiera następujące podstawowe elementy: czujniki prędkości przy każdym kole samochodu, zespół hydrauliczny (tzw. modulator) zawierający elektrozawory hydrauliczne, własny sterownik (często umieszczony bezpośrednio na obudowie modulatora) i lampkę kontrolną układu w zestawie wskaźników (ma własność samodiagnozowania); modulator ABS jest włączony w hydrauliczny układ uruchamiania hamulców między pompą hamulcową, a hamulcami poszczególnych kół; jeżeli podczas intensywnego hamowania samochodu do sterownika ABS dotrze informacja, że prędkość obrotowa jednego z kół zbliża się do zera (koło ma tendencję do zablokowania), sterownik ABS poleci elektrozaworowi włączonemu w obwód hydrauliczny hamulca tego koła najpierw niezwiększanie ciśnienia, a potem (w razie potrzeby) zmniejszenie ciśnienia płynu hamulcowego w obwodzie tego hamulca, aby uniknąć zablokowania koła; zmiany ciśnienia odbywają się bardzo szybko i dzięki temu nie dochodzi do zablokowania żadnego z kół samochodu; układ ABS współczesnego samochodu może być wzbogacony o wiele dodatkowych funkcji (np. → ESP, EBD, ASR i in.); ABS należy do układów czynnego bezpieczeństwa pojazdu.